10 jaar Kunsthal KAdE

Kunsthal KAdE viert op 1 mei haar 10 jarige jubileum. Bij de oprichting in 2009 werd de ambitie uitgesproken om een plek te creëren waar ‘de wereld’ langs komt, waar de unieke beeldende kwaliteiten van hedendaagse kunst voluit tot uitdrukking komen, waar kunstenaars vanuit hun specifieke artistieke identiteit solopresentaties maken, waar bijzondere connecties gelegd worden binnen thematische groepstentoonstellingen.

Dit mondde uit in een programma waarbinnen zich een aantal ‘lijnen’ ontwikkelden:  solotentoonstellingen (Henk Visch, Tom Claassen, Maria Roosen, Ryan McGinley, David Altmejd, Friedrich Kunath, Charlie Roberts, Francis Upritchard, Ansel Krut, Tilo Baumgärtel, Dubossarsky & Vinogradov, Henry Coombes, Frank Halmans, Marcel van Eeden), exposities rond ‘fenomenen’ (schaduw, oorzaak & gevolg, animatie, modelbouw, balans), landenpresentaties (Cariben, Japan, België, Brazilië, Zuid-Afrika) en overzichten van kunsthistorische stromingen (Land Art, De Stijl, Meissen porselein, vedutisme). 

In 10 jaar tijd zijn 40 presentaties gemaakt, sinds 2012 drie per jaar. Er passeerden zo’n 350.000 bezoekers de voordeur. Er deden ongeveer 400 nationale en internationale kunstenaars mee.

Bekijk hier het filmpje ter viering van het 10-jarig bestaan.

Kunsthal KAdE heeft geen collectie en is dus niet gebonden aan één inhoudelijke, ‘agenda’. Deze vrijheid is benut om de hedendaagse kunst in haar volle beeldende rijkdom te laten zien. Sterk visueel georiënteerd, maar met een conceptuele grondslag die – zoals bijvoorbeeld bij de landenpresentaties – de essentie van een cultuur raakt. Kijken en ‘denken’ op één lijn. Met soms het kijken als enige leidraad, waarbij alles dat gezien wordt ‘waar’ is, want door de kijker zo gezien, los van de intenties van de makers.

Het afgelopen jaar is gewerkt aan het opbouwen van het archief op de geheel vernieuwde website. Hier zijn alle exposities in hun visuele glorie te zien. Klik hier voor het online archief.

Hieronder per jaar een kleine greep en bloemlezing:

2009


Kunsthal KAdE opende op 1 mei 2009 de deuren met ‘Wonderland, Through the Looking Glass‘ (1, 2, 3), een tentoonstelling over (sprookjesachtige) verbeelding met 22 internationale kunstenaars onder wie Patricia Piccinini, Jon Pylypchuk, Nathalie Djurberg, Henry Darger en Marcel Dzama. Vervolgens stonden vijf kunstenaars centraal die één achternaam delen: Joep, Erik, Dirk, Lotte en Lotje van Lieshout (4,5). In de zalen daarboven kregen Frank Halmans (6) en Henry Coombes (7) een solopresentatie. In de winter van 2009 werd de benedenverdieping ingericht met een overzicht van 1000 één-minutenfilms ‘The One Minutes‘ (8). Op de middenvloer een overzicht van het ontwerpbureau Studio Makkink & Bey – dat ook de inrichting van de kunsthal aan het Smallepad verzorgde (9) – en op de bovenverdieping het project ‘Sammlung Boryna‘ van Marcel van Eeden (10).

2010


Het jaar startte met de solo ‘Balls to the Wall‘ van schilderijen, tekeningen en houten sculpturen van de Amerikaanse kunstenaar Charlie Roberts (2). Op de opening speelde hij met zijn band Krapp Kapp (3). In de zomer bracht Kunsthal KAdE een retrospectief van de Nederlandse beeldhouwer Tom Claassen (4,5,6). Een van de hoogtepunten was de rat ‘Brigid’ van latex rubber uit de collectie van het Kröller-Müller Museum. Bij de tentoonstelling is een app ontwikkeld die de toen aanwezige beelden in de openbare ruimte van Nederland toonde. De eerste fenomenententoonstelling van Kunsthal KAdE werd in het najaar getoond. ShadowDance was een groepstentoonstelling met werk van meer dan dertig internationaal opererende beeldend kunstenaars, die een fascinatie hebben voor het effect van schaduw (1,7,8,9,10). Met onder meer: Christian Boltanski, David Claerbout, William Kentridge, Couzijn van Leeuwen, Gabriel Lester en Kara Walker. 

2011


Kunsthal KAdE begon 2011 met een eerbetoon aan Merina Beekman (‘Dazzle The Evil Eye‘, 2) met daarnaast een solo van Tilo Baumgärtel (3) en een presentatie rond het verhaal van ‘Peeping Tom‘ en zijn verboden blik op Lady Godiva, samengesteld door kunstenaar Keith Coventry (4). In de zomer presenteerde KAdE Meissen porselein in speciaal ontworpen vitrines door architecten SO – IL, Florian Idenburg en Jing Liu (5,6). Daarboven deelden Francis Upritchard en Ansel Krut de ruimte voor een dubbelsolo (7). Het najaar was voor een tentoonstelling over ‘modelbouw’. In ‘MärklinWorld‘ reed een trein met een camera door een miniatuurlandschap met werelden geschapen door kunstenaars. Op de bovenverdieping waren fotografen, objectenmakers en filmers te zien die gefascineerd zijn door de zinsbegoocheling van de wereld op schaal (1,8,9,10).

2012


Kunsthal KAdE presenteerde in 2012 de eerste grote museale solopresentatie van Henk Visch in Nederland (1,2,3,4). Hiervoor werd onder meer een groot bronzen been voor de kunsthal geplaatst en een enorm bronzen beeld naar de eerste verdieping getakeld. In de zomer volgde de eerste van een reeks presentaties over regionale gebieden in de wereld. Gastcurator Nancy Hoffmann toonde werk van kunstenaars uit het hele Caraïbische gebied, nog niet vaak vertoond. Van noord tot zuid, van oost tot west, dwars door taalgebieden heen: Who More Sci-Fi Than Us? (5,6,7,8). Veel van de kunstenaars werkten ‘in situ’ in de kunsthal. Het jaar eindigde met een selectie uit de omvangrijke fotoverzameling van Martin Z. Margulies in Miami, rond het thema ‘The Dwelling Life of Man‘ (9,10). Fotografie toegespitst op de menselijke conditie, bijeengebracht door de Franse curator Régis Durand.

2013


Tekenen doe je normaliter op papier, maar kun je ook in de ruimte doen, bewees Jantine Kremer in haar tentoonstelling ‘Space Drawings‘ in het voorjaar (2,3). In de zomer stonden de Russische schilders Dubossarsky & Vinogradov centraal, met hun ironische kijk op het Sovjet realisme (4,5,6). Klapstuk was een reeks van 21 ‘full length’ portretten van Russische oorlogsveteranen op een 1 mei-viering, getoond als één lang panoramisch werk op de middenverdieping. Het jaar 2013 werd afgesloten met een inzicht in de toentertijd stand van zaken in de hedendaagse Japanse kunst met ‘Now Japan’ (1,7,8,9,10). Daarin speelde onvermijdelijk de nasleep van de Fukushima-ramp een rol, maar stond ook ‘handcraft’ en een eigentijdse interpretatie van zen-esthetiek centraal. Van de 38 kunstenaars kwamen er 10 naar Nederland om speciaal een werk te maken voor de tentoonstelling.

2014


Het jaar 2014 markeerde de verhuizing van het gebouw aan het Smallepad naar het Eemhuis. De laatste expositie in het oude gebouw ging over ‘blueprints‘ waarmee (beroemde) Amerikaanse kunstenaars hun eerste belangrijke werk toonden (2) en de verdiepingen daarboven jonge Amersfoortse kunstenaars met hun meest iconische werk (3). Het was aan Marc Mulders om met zijn vrienden en inspiratiebronnen de ruimte in het Eemhuis te openen op 1 mei, 5 jaar na de start van Kunsthal KAdE (5,6,7). In het café zorgde assume vivid astro focus voor een kunstwerk op de wanden (4). Het najaar was voor de Belgische kunst, geselecteerd door dEUS-frontman Tom Barman. Zijn ‘Vierkantigste Rechthoek‘ gaf een eigenzinnig inzicht in de denkwereld van een eeuw aan kunstenaars bij de zuiderburen (1,8,9,10).

2015


Het eerste volle jaar in het Eemhuis begon met een overzicht van animatiekunst. In de grote zaal werd in de expositie ‘Move On’ een selectie van 50 films uit 100 jaar animatiefilm getoond (1,2,3,4). In de overige ruimtes kunstenaars die animaties als beeldend middel gebruiken met onder meer Han Hoogerbrugge, Job, Joris & Marieke, Jacco Olivier, Serge Onnen en Robbie Cornelissen. In de zomer een groot overzicht van de Amerikaanse fotograaf Ryan McGinley (5,6,7). Met aan het eind van het jaar een inzicht in de belangrijke stroming ‘Land Art‘ op basis van een boek van Sandra Smallenburg waarin ze verslag deed van een expeditie langs iconische Land Art-werken in het westen van de Verenigde Staten (8,9,10).

2016


Fischli & Weiss filmden in 1987 hun iconische film ‘Der Lauf Der Dingen’. Het was het vertrekpunt voor de tentoonstelling ‘De Loop Der Dingen’ over het fenomeen ‘oorzaak en gevolg’ in het voorjaar van 2016 (2,3,4). De Olympische Spelen in Rio de Janeiro waren in de zomer de aanleiding voor een overzicht van 36 hedendaagse Braziliaanse kunstenaars om onder de noemer ‘Soft Power. Arte Brasil.’ de sociaaleconomische context te laten zien, waarin het sportevenement plaats had (1,5,6,7). Het jaar werd afgesloten met een ‘dubbelsolo’ van David Altmejd en Friedrich Kunath (8,9,10). 

2017


Hoe wordt kunst gemaakt? Waar komt inspiratie vandaan? In ‘Goed Gemaakt‘ werd in samenwerking met het tijdschrift Kunstschrift inzicht gegeven in het magische maakproces van beeldende kunst (2,3). In 2017 was het honderd jaar geleden dat de De Stijl-beweging werd geboren. Kunsthal KAdE haakte aan bij de landelijke manifestatie met een focus op kleurgebruik binnen De Stijl met de ‘oervaders’ en navolgers in de jaren zestig en zeventig en nu (1,4,5,6,7). Voor de laatste tentoonstelling was de vloer voor Maria Roosen (8,9,10).

2018


Zo’n vijfentwintig jaar na de formele afschaffing van de Apartheid in Zuid-Afrika dient een generatie kunstenaars zich aan die het regime niet actief heeft meegemaakt. Onder impuls van gastcuratoren Manon Braat en Nkule Mabaso toonden 15 kunstenaars hun visie op het land nu in ‘Tell Freedom’ (2,3,4). In de zomer togen 25 kunstenaars aan het werk met het materiaal ‘krijt‘. Speciaal voor de expositie creëerden zij in atelier of direct op zaal een krijtwerk. Met onder meer: Arno Kramer,  Marc Nagtzaam, Bart Lodewijks en Nemanja Nikolić (1,5,6,7). Tot slot aan het eind van 2018 een presentatie over balans – ‘A Balancing Act’ – met onder meer Daniel Firman, Alexander Calder, Auke de Vries, Job Koelewijn en Folkert de Jong, HeyHeyDeHaas, Vanessa Jane Phaff en Henk Stallinga (8,9,10).   

2019


2019 begon voor Kunsthal KAdE met het veel geprezen overzicht ‘Maestro Van Wittel‘ (nog t/m 5 mei) over de 17e/18e-eeuwse kunstenaar Caspar van Wittel, die op jonge leeftijd naar Rome trok en daar het ‘vedute’-genre leven inblies. De Rotterdamse fotograaf Hans Wilschut werd gevraagd om, in het spoor van Caspar van Wittel, een aantal van de plekken in Rome, Napels, Venetië en Amersfoort te fotograferen die Van Wittel veelvuldig vastlegde. Het 10-jarig bestaan van Kunsthal KAdE wordt in de zomer gevierd met ‘Videoland‘ (25 mei – 1 september), een expositie met 11 monumentale videowerken waarin de ‘eeuwigheid’ wordt gevangen in het moment. Na de zomer gaat de kunsthal naar Mars. in ‘One Way Ticket To Mars‘ (21 september – 12 januari) gaat het over de fascinatie voor het veroveren van de ruimte, de uitdagingen om naar de rode planeet te vliegen en daar een gemeenschap op te zetten en hoe het zou kunnen voelen om daar te zijn.

Kunsthal KAdE: van Smallepad naar Eemhuis


Kunsthal KAdE verhuisde in april 2014 naar het Eemhuis aan het Eemplein. Een belangrijke verandering ten opzichte van de behuizing aan het Smallepad was het creëren van een zelfstandige winkelruimte en het openen van een groter café. Het Braziliaans/Franse duo assume vivid astro focus werd gevraagd een kunstwerk te ontwikkelen voor de wanden en het plafond. Een derde belangrijke toevoeging ten opzichte van het oude gebouw was het inrichten van een permanent educatiekabinet: de KAdEStudio. Bij iedere expositie wordt hier een speciaal programma voor ontwikkeld, waarin doen, denken en ervaren centraal staat. Voor jong en oud. 

Het programma van Kunsthal KAdE had nooit tot stand kunnen komen zonder het fantastische team van Kunsthal KAdE, de collega’s van Amersfoort in C en de tomeloze inzet van een gedreven groep vrijwilligers. Daarnaast kon Kunsthal KAdE steunen op het vertrouwen en de inbreng van de honderden kunstenaars, van de fondsen, geldschieters en sponsoren, van de bruikleengevers, van de gastcuratoren en van alle galeriehouders, critici en conservatoren van musea die de kunsthal met raad en daad bijstonden. Met dank ook aan onze fotografen, Mike Bink, Peter Cox, Ep de Ruiter en Cees Wouda, die alle tentoonstellingen in hun volle breedte hebben vastgelegd. De visuele kracht van de presentaties is hierdoor blijvend zichtbaar.